در فلسفه و منطق اولین کلامی که از یک شخص می خواهند این است که : سخنت خود متناقض نباشد ،یعنی چه ،یعنی خودت نگویی که من دولت اخلاق دارم و بعد خودت بی اخلاقی کنی، یعنی خودت نگویی اخلاق و بعد خودت زمین و آسمان را به هم ببافی تا مخالفت را در گونی بکنی و تا می زتوانی با چوب ـآسیب ها تمام عالم را بر سر آنها خراب کنی حالا می خواهی مثل من آخود باشی و فامیلیت روحانی باشد و یا ....

اوج بی اخلاقی را در این روزها توسط کسانی می بینیم که ادعا دارند می خواهند دولت های اخلاق مدار ایجاد کنند ، آخر سیاه نمایی یعنی چه، یعنی این که من بروم و در فیلم تبلیغی خودم تنها ضعف ها را نشان دهم والله این عمل طلب رضای خدا  نیست و ...

بدانید همان طور که شما امروز قبلی ها را تخطئه می کنید و از اقتصاد تا فرهنگ از اعتیاد تا طلاق و غیره را به دوش آنها می اندازید، چند روز دیگر که شما از این منسب به کنار رفتید دیگران تمام این کارها را با شما می کنند مگر شما چهار سال پیش و یا 8 سال پیش را فراموش کرده اید،

این جهان کوه است و فعل ما ندا  است و تمام این ندا ها و اعمال ما به سوی خودمان باز خواهد گشت